Λάρισα - Κρασί, Γευσιγνωσία κρασιών ‘‘ΣΕΜΕΛΗ’’ οινοποιητικής

Παρουσίαση – γευσιγνωσία 4 οίνων
της ‘‘ΣΕΜΕΛΗ’’ Οινοποιητικής
με την παρουσία του Λεωνίδα Νασιάκου

Συνοδεύονται από 4 ιδιαίτερα πιάτα του σεφ Μανώλη Πανταζή


Τρίτη, 7 Ιουνίου 2011

Τα κρασιά της βραδιάς και τα συνοδευτικά τους:


«Μαντινεία Νασιάκου»
Η «Μαντινεία Νασιάκου» βρίσκεται για πολλά χρόνια στις καρ-διές των «ψαγμένων» οινοφίλων, με τα εντυπωσιακά αρώματα της και τη σπιρτάδα στη γεύση. Μία ιδιαίτερα ποιοτική ετικέτα Μοσχοφίλε-ρου για τους φίλους της ποικιλίας. Λαμπερό κιτρινοπράσινο χρώμα με απαλές γκρι ανταύγειες. Φίνα και δυνατά αρώματα στη μύτη, χαρα-κτηριστικά της ποικιλίας του Μοσχοφίλερου, με το τριαντάφυλλο και τους λεμονανθούς σε πρώτο πλάνο. Στο στόμα φρουτώδες και ισορ-ροπημένο, αρμονικό και δροσερό, με τονισμένη οξύτητα, νεύρο και επίγευση μεγάλης διάρκειας. Γεμάτο σώμα με διακριτική παρουσία της αλκοόλης.
-------------------------
Κρέπα γεμιστή με σπανάκι και ανθότυρο, σοταρισμένο μπέι-κον, που τη συνοδεύει φίνα σάλτσα τεσσάρων τυριών και δροσερή μαριναρισμένη σαλάτα.

*

ΚΤΗΜΑ ΣΕΜΕΛΗ – Chardonnay
Τοπικός οίνος βόρειων πλαγιών Πεντελικού
Απαλό χρυσοκίτρινο χρώμα. Μύτη εκφραστική, πλούσια και έ-ντονη, με γλυκά αλλά όχι υπερώριμα φρούτα, βούτυρο, λίγα μπαχάρια και κομψό βαρέλι. Στο στόμα είναι κρεμώδες και γεμάτο, με ισορρο-πημένη οξύτητα και απαλή παρουσία της αλκοόλης.
-------------------------
Μπουτάκι κοτόπουλου, παναρισμένο σε τραγανές νιφάδες κρεμμυδιού, που συνοδεύεται από κριθαρώτο προβενσάλ

SEMELI – Ροζέ (Αγιωργίτικο)
Απαλό κερασοκόκκινο. Μύτη με αρώματα ώριμων γλυκών φρούτων, μπαχαρικών και σοκολάτας γάλακτος. Στο στόμα αφήνει απαλή αίσθηση γλυκύτητας, φρεσκάδα λόγω τονισμένης οξύτητας και πυκνά αρώματα κερασιών.
-------------------------------
Μπουκίτσες από τρυφερό μπούτι χοιρινού με δαμάσκηνα, γαρνιρισμένες με βελούδινο πουρέ φρέσκιας πατάτας με αρωματι-σμένα βότανα.

*

SEMELI NEMEA RESERVE
Ίσως το κορυφαίο Αγιωργίτικο μιας ευλογημένης περιοχής. Κρασί με πολλές αξιώσεις που τιμά την ποικιλία. Χρώμα ρουμπινί με-γάλου βάθους με έντονο ιξώδες. Μύτη με εστιασμένο, ώριμο κόκκινο φρούτο που εκφράζει πιστά τον χαρακτήρα ενός Αγιωργίτικου παλαί-ωσης. Πολύπλοκα αρώματα μπαχαρικών και νότες βανίλιας, που δηλώνουν διακριτικά το πέρασμα από καινούργιο βαρέλι. Στο στόμα πυκνό, στρογγυλό, με βελούδινες και αριστοκρατικές ταννίνες, πλούσιο αλκοόλ και τονισμένη οξύτητα που δίνει ισορροπία. Έντονη και μακριά επίγευση, με αρώματα σοκολάτας, μαρμελάδας, τοστ και κανέλλας. Μπορεί να παλαιώσει για 8 έως 10 χρόνια από τον τρύγο.
----------------------------------
Παραδοσιακό «εξοχικό» τυλιγμένο σε τραγανό φύλλο κρού-στας, σε ταπέτο από φέτες ντομάτας κονφί και σάλτσα αρωματισμένη με ρίγανη και θυμάρι.
*
ΕΠΙΔΟΡΠΙΟ:
Το απόσταγμα της Σεμέλης, με χρώμα απαλό κεχριμπαρένιο, έντονη και πολύπλοκη μύτη, με αρώματα ώριμων λευκόσαρκων φρούτων.


ΣΕΜΕΛΗ: Μια ιστορία κορυφαίας ποιότητας

Η «ΣΕΜΕΛΗ» είναι από τις πρωτοπόρες εταιρίες οίνου της χώρας μας με τρία οινοποιεία και παραγωγές που θεωρούνται από τις πλέον ποιοτικές του ελληνικού οινικού χάρτη.
Ανήκει στην οικογένεια Σάλλα (Τράπεζα Πειραιώς) και στοχεύει στην παραγωγή κρασιών που θέλουν να στέκονται ισάξια απέναντι στις κορυφαίες διεθνείς παραγωγές.

Σταθερές αξίες για τη «ΣΕΜΕΛΗ» αποτελούν ο ανθρώπινος πα-ράγοντας και η καλή πρώτη ύλη, ενώ παράλληλα δίνεται έμφαση στην πολύ καλή σχέση ποιότητας – τιμής. Στους αμπελώνες της «Σεμέλης», στις τρεις περιοχές όπου βρίσκονται τα τρία πρότυπα οινοποιεία της, καλλιεργούνται ελληνικές και διεθνείς ποικιλίες, με στόχο την παραγωγή κορυφαίων οίνων.

To Κτήμα Σεμέλη είναι το πρώτο οινοποιείο της εταιρίας, στη Σταμάτα Αττικής.
Αρκετά χρόνια αργότερα, μέσα σε ένα εξαιρετικό αμπελοτόπι στο Κούτσι Νεμέας, δημιουργήθηκε το Domaine Helios, το δεύτερο οινοποιείο της Σεμέλης. Ένα οινοποιείο που εντυπωσιάζει με το μέγεθός του, τη σχεδίαση και την αρχιτεκτονική του. Σε επίπεδο αισθητικής, εργονομίας και λειτουργικότητας, το Domaine Helios είναι ένα από τα πιο σημαντικά εγχειρήματα στο χώρο του κρασιού, τουλάχιστον για την Ελλάδα. Με την πολύχρονη οινοποιητική εμπειρία και τον υπερ-σύγχρονο εξοπλισμό του, σε συνδυασμό με τις αυστηρές προδιαγραφές καλλιέργειας και συλλογής των σταφυλιών, κατάφερε να δημιουργήσει εξαιρετικά κρασιά σε όλες τις κατηγορίες τιμής, ικανοποιώντας ένα ευρύ κοινό καταναλωτών. Στις εγκαταστάσεις του οινοποιείου υπάρχουν και 8 ξενώνες με διακριτική πολυτέλεια για την φιλοξενία μικρού αριθμού ατόμων και αίθουσα γευσιγνωσίας 400 ατόμων.

Στη Μαντινεία, την περιοχή με τη μεγαλύτερη ζήτηση λευκού κρασιού στην Ελλάδα, βρίσκεται το τρίτο οινοποιείο της Σεμέλης, η Οινοποιία Νασιάκου, με 40χρονη ιστορία στην οινοποίηση του Μοσχοφίλερου. Ο Λεωνίδας Νασιάκος είναι ένας από τους πλέον καταξιωμένους οινοποιούς στη ζώνη της Μαντινείας. Αν και βρίσκεται στο τιμόνι της οινοποιίας Σεμέλη, πλέον, διατηρεί αυτή την ετικέτα-σημαία που φέρει το όνομά του και προσφέρει στους οινόφιλους που αγαπούν το Μοσχοφίλερο μία από τις ποιοτικότερες και απολαυστικότερες ετικέτες Μαντινείας της αγοράς.

Λάρισα, όχι μόνο γεύσεις - Βραδιά Ελύτη

Πέμπτη, 26 Μαΐου
Βραδιά αφιερωμένη στον ηλιοπότη Ελύτη
Γιορτάζουμε μαζί σας τα εκατό χρόνια από τη γέννηση του ποιητή

Τραγούδι - κιθάρα: Αλέξανδρος Τσιωνάς
Κλασική κιθάρα: Σπύρος Καβαλιεράτος

Οδυσσέας Ελύτης

Από τις «Μικρές Κυκλάδες» στον «Μεγάλο Ερωτικό».

Ήταν το 1963 που ο Μίκης Θεοδωράκης εμπιστεύθηκε στην Ντόρα Γιαννακοπούλου τις «Μικρές Κυκλάδες»… Τις μελοποίησε ταυτόχρονα με τη μελοποίηση του «Άξιον Εστί», την οποία δούλευε από το 1961 μέχρι το 1964.

Ύστερα ήρθε το «Άξιον Εστί», η πλέον μεγαλειώδης μουσική σύνθεση του 20ου αιώνα, όχι για την Ελλάδα, μόνο… Ο Μίκης Θεοδωράκης εμπιστεύεται το απόλυτο της ελληνικής ποίησης στη μεταλλική φωνή του Γρηγόρη Μπιθικώτση, στην αφηγηματική εκφραστικότητα του Μάνου Κατράκη και του Θεόδωρου Δημήτριεφ, αλλά και στην υποβλητικότητα της χορωδίας της Θάλειας Βυζαντίου. Ο Μίκης Θεοδωράκης το χαρακτηρίζει ως «Λαϊκό ορατόριο».
Όμως, τότε το Ελληνικό Κράτος, με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου και διευθυντή της Λυρικής Σκηνής, και του Φεστιβάλ Αθηνών, τον Νίκο Συνοδινό, αρνείται να παραχωρήσει στον συνθέτη και τον ποιητή το «Ηρώδειο» για να το παρουσιάσουν.
Αυτά για την ιστορία, που βεβαίως δεν δικαιώνει ούτε τον πρωθυπουργό, αλλά ούτε και τον καλλιτεχνικό και διοικητικό διευθυντή, αφού το όνομα του Ελύτη όχι απλά πέρασε στην Αθανασία, αλλά έγινε και σημείο παγκόσμιας αναφοράς, κάτι που ισχύει και για τον Μίκη, βεβαίως…

Έκτοτε πολλοί σημαντικοί Έλληνες συνθέτες προσέγγισαν με σεβασμό το έργο του Ελύτη.
Ο Λίνος Κόκκοτος εμπιστεύεται «Το θαλασσινό τριφύλλι» στη Ρένα Κουμιώτη και τον Μιχάλη Βιολάρη.
Ο Δημήτρης Λάγιος το «Ήλιος ο Ηλιάτορας» στον Γιώργο Νταλάρα, τον Νίκο Δημητράτο και την Ελένη Βιτάλη.
Ο Γιάννης Μαρκόπουλος δημιουργεί τον «Ήλιο τον πρώτο» με τη Μαρία Δημητριάδη να μας χαρίζει το «Κάτω στις Μαργαρίτας τ’ αλωνάκι…»
Ο Νότης Μαυρουδής προσεγγίζει το «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας».
Ο Ηλίας Ανδριόπουλος ακουμπά στους «Προσανατολισμούς», την πρώτη ποίηση του Ελύτη. Η φωνή της Άλκηστης Πρωτοψάλτη δίνει ένα άλλο στίγμα στα ποιήματα που δόξασαν τον Αιγαιοπελαγίτικο έρωτα.
Ο Μάνος Χατζιδάκις αναλαμβάνει να σηκώσει το βάρος της «Ελένης», από τους «Προσανατολισμούς» επίσης, εμπιστευόμενος την ιδιορρυθμία της φωνής του Δημήτρη Ψαριανού. Το εντάσσει στον κύκλο του «Μεγάλου Ερωτικού» και στο στέλνει στην οδό της Αθανασίας.

Θα μπορούσε να μιλά κανείς ώρες και ώρες για τον Ελύτη και τους συνθέτες που τον προσέγγισαν, για να καταλήξει σε ένα συμπέρασμα: Ανεξαιρέτως όλοι τους κατέθεσαν πρώτα τον σεβασμό τους και μετά την έμπνευση και τον κόπο τους.
Μ’ αυτόν τον σεβασμό θέλουμε κι εμείς να τον προσεγγίσουμε. Να πάρουμε στα χείλη μας εκείνα τα τραγούδια του που δοξάζουν τη ζωή, που κοιτάζουν κατάματα τη χαρά, που ευτυχούν γιατί γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Θέλουμε να σταθούμε στον Λόγο του ποιητή που ορθώνεται απέναντι στη μιζέρια και τραγουδά:
«Πολλά δε θέλει ο άνθρωπος να 'ναι ήμερος, να ’ναι άκακος
λίγο φαί, λίγο κρασί, Χριστούγεννα κι Ανάσταση…»
Γιατί, όντως, η ζωή είναι τόσο μεγάλη ώστε να μην αντέχεται σαν τη κάνουμε δύσκολη, όσο και τόσο μικρή που να μην αντέχεται αν την κάνουμε πικρή. Ο Οδυσσέας Ελύτης, περισσότερο από κάθε άλλο ποιητή ή φιλόσοφο κατάδειξε το «ελληνικό» μεγαλείο της.

-------------------------------------
Για κρατήσεις: 2410 287833

Λάρισα, γεύσεις και ιστορία - Αρχαίο Θέατρο

Λάρισα, Πέμπτη, 19 Μαΐου 2011

Καλημέρα σας...

(Εσείς κι εμείς…)
Να που και σήμερα ο Τάσος Τραγουδάρας με το ψαροκάικό του «Αγία Παρασκευή» στάθηκε τυχερός και τα δίχτυα του βγήκαν γεμάτα από τη θάλασσα των Σποράδων. «Κάτω απ’ το Κάστρο, τα έριξα…», μου είπε στο τηλέφωνο, εννοώντας το Κάστρο της Σκιάθου, που τόσο γλαφυρά το περιγράφει ο Άγιος των Γραμμάτων μας, ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, στο διήγημά του «Στο Χριστό, στο Κάστρο…»

Έτσι στο ψυγείο μας από το πρωί «αναπαύονται» ένα Φαγκρί στα 4.100 γραμ. (€ 58.00 το κιλό), ένας Τσαούσης στα 3.200 γραμ. (€ 58.00 το κιλό), μια Συναγρίδα στα 2,300 κιλά (€ 58.00 το κιλό), ολοζώντανες μεγάλες Καραβίδες (€ 58.00 το κιλό), λαχταριστά Μπαρμπούνια (€ 46.00 το κιλό), αλλά Πεσκανδρίτσες, που τα κεφάλια τους θα μπουν για την ψαρόσουπα, ενώ οι ουρές τους θα γίνουν αχνιστές με τσίντζερ (€ 15.00 η μερίδα), και ψιλοκομμένες πράσινες πιπεριές.

Δεν θα σας μιλήσουμε όμως άλλο για γεύσεις και φαγητά, αφού ούτως ή άλλως γνωρίζετε τον πλούσιο κατάλογό μας με τα εκλεκτά κρέατα.

Θα ήταν καλύτερα να θυμηθούμε ότι σήμερα είναι Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων, σύμφωνα με απόφαση της Βουλής των Ελλήνων (ομόφωνα στις 24 Φεβρουαρίου 1994). Ήταν 19 Μαΐου του 1919 όταν ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα για να ξεκινήσει τη δεύτερη και πιο άγρια φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας, υπό την καθοδήγηση των γερμανών και σοβιετικών συμβούλων του. Μέχρι τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922 οι Ελληνοπόντιοι που έχασαν τη ζωή τους ξεπέρασαν τους 200.000.
Όσοι γλίτωσαν από τις σφαγές κατέφυγαν ως πρόσφυγες στη Νότια Ρωσία, ενώ γύρω στις 400.000 ήλθαν στην Ελλάδα. Με τις γνώσεις και το έργο τους συνεισέφεραν τα μέγιστα στην ανόρθωση του καθημαγμένου εκείνη την εποχή ελληνικού κράτους και άλλαξαν τις πληθυσμιακές ισορροπίες στη Βόρειο Ελλάδα.

(Εσείς, εμείς και η πόλη μας…)
Όμως θα θέλαμε να συνεχίσουμε και τη μικρή ξενάγηση στην πόλη μας, την πολυαγαπημένη μας Λάρισα, έτσι ώστε όσοι φτάσετε σαν επισκέπτες, να έχετε πολλούς λόγους και αιτίες να περπατήσετε στους πεζοδρόμους της ή να επισκεφθείτε κάποια σημεία αναφοράς.

Θα σας «ξεναγήσουμε» σήμερα στο Αρχαίο Θέατρο, που βρίσκεται στην καρδιά της πόλης.
Η κατασκευή του συνδέεται, αφ’ ενός μεν με τη λατρεία του θεού Διονύσου για την τέλεση θεατρικών παραστάσεων, καθώς και μουσικών, και ωδικών αγώνων, αφ’ ετέρου δε, με τη διοίκηση του Κοινού των Θεσσαλών για τις συνεδριάσεις της Εκκλησίας του Δήμου της πόλης.
Η κατασκευή του χρονολογείται στο α΄ μισό του 3ου αι. π.Χ. στα χρόνια του βασιλιά της Μακεδονίας Αντίγονου Γονατά. Λειτούργησε δε έξι αιώνες, περίπου μέχρι το τέλος του 3ου αι. μ.Χ. ή τις αρχές του 4ου αι. μ.Χ. οπότε και διακόπηκε απότομα η λειτουργία του. Φέρει την τυπική διάρθρωση του ελληνιστικού θεάτρου με τα τρία βασικά στοιχεία: κοίλο – ορχήστρα – σκηνή και με διάμετρο ορχήστρας περίπου 25μ.
Κοίλο του αρχαίου θεάτρου αποτελούσε η ίδια η πλαγιά του λόφου «Φρούριο» η οποία είχε διαμορφωθεί σε αναβαθμούς για την τοποθέτηση των εδωλίων.
Η σκηνή είναι το καλύτερα διατηρημένο τμήμα του μνημείου. Είναι στην ουσία ένα αυτοτελές, μεγαλοπρεπές οικοδόμημα που αποτελείται από τέσσερα δωμάτια με τρεις εισόδους ανάμεσά τους. Τα δύο μεσαία δωμάτια, που επικοινωνούν μεταξύ τους, λειτουργούσαν ως χώροι ένδυσης των ηθοποιών και θέσης του δραματουργού. Τα δύο ακριανά που φέρουν είσοδο στη νότια πλευρά τους λειτουργούσαν ως σκευοθήκες.
Η επιστημονική διερεύνηση του μνημείου προχωρά πλέον συστηματικά βάση συγκεκριμένου προγράμματος, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι το θέατρο υιοθετήθηκε από την πλειονότητα των Λαρισαίων, έχει γίνει σημείο αναφοράς της πόλης και έχει μετουσιωθεί σε κοινωνικό αγαθό.

Καλό σας μεσημέρι

Άγγελος Πετρουλάκης

www.namethimasai.gr

Λάρισα, μικρές γνωριμίες όχι μόνο γεύσεις - Διαχρονικό Μουσείο

Απ’ την Προϊστορία στο Βυζάντιο

Οι προϊστορικοί οικισμοί που ήλθαν στο φως σε περιοχές γύρω από την πόλη (σε «μαγούλες» - χαμηλοί λοφίσκοι) απέδειξαν την κατοίκηση της περιοχής από την Αρχαιότερη Νεολιθική Εποχή (6.000 - 5.800 π.Χ.). Είναι δε αξιοσημείωτο να αναφερθεί ότι τόσο η έκταση της σύγχρονης πόλης της Λάρισας, όσο και η ευρύτερη περιοχή είναι από τις λίγες στον ελλαδικό χώρο που κατοικούνται συνεχώς από την 6η χιλιετία. Οι πιο χαρακτηριστικές θέσεις κατοίκησης βρίσκονται μέσα στα όρια του Δήμου Λαρισαίων και είναι:
* Ο λόφος του Αγίου Αχιλλίου
* Μαγούλα στην οδό Καρδίτσης, που έχει ισοπεδωθεί.
* Μαγούλα εκεί που βρίσκεται σήμερα το ξενοδοχείο Grecotel Imperial, που επίσης έχει ισοπεδωθεί.
* Μαγούλα «Βραστήρας» στην παλαιά εθνική οδό, στο ύψος μεταξύ των οδών Γοργοποτάμου και Θεόπετρας, ακριβώς απέναντι από το εστιατόριό μας («Να με θυμάσαι…»)
* Τρεις ακόμα μαγούλες μέσα στο χώρο του αεροδρομίου της Λάρισας.

Κατά τη Νεολιθική Εποχή (6700 - 3300 π.Χ.), οι οικισμοί περιβάλλονταν από περίβολους ή τάφρους, που προστάτευαν τα νοικοκυριά των νεολιθικών γεωργοκτηνοτρόφων. Τα σπίτια ήταν κατά κανόνα μικρά και αποτελούνταν από ένα δωμάτιο ή καλύβες με ελαφρώς εμβαθυμένο δάπεδο. Οι τοίχοι κατασκευάζονταν κυρίως από πλιθιά ξεραμένα στον ήλιο, μερικές φορές πάνω σε χαμηλή θεμελίωση από πέτρες, αλλά και με ξύλινο σκελετό από πασσάλους και επάλειψη πηλού, ενώ η στέγη επιχρίονταν με παχύ στρώμα πηλού ή ήταν χορτάρινη. Τα ευρήματα που ανακαλύφθηκαν στην ευρύτερη περιοχή φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης, μαζί με τα ευρήματα των άλλων περιόδων.

Μέχρι σήμερα, το Αρχαιολογικό Μουσείο στεγαζόταν σ’ ένα τζαμί το οποίο κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και ήταν δωρεά της βασίλισσας Όλγας στους εναπομείναντες μουσουλμάνους στην πόλη της Λάρισας. Είναι το νεότερο από τα τζαμιά της πόλης και το μοναδικό που σώζεται σήμερα.
Πλέον στεγάζεται στο νέο Διαχρονικό Μουσείο Λάρισας, το οποίο θ’ ανοίξει για πρώτη φορά τις πόρτες του στο κοινό την Πέμπτη 19 Μαΐου, παρουσιάζοντας σε θεματικές ενότητες κάποια από τα εκθέματά του. Η επίσημη λειτουργία του υπολογίζεται ότι θα ξεκινήσει το 2013.

Λάρισα και Να με θυμάσαι, όχι μόνο για Γεύσεις και Φαγητό

Εμείς και η Λάρισα, όχι μόνο για Γεύσεις και Φαγητό…

Από σήμερα θα σας μιλάμε κάποιες φορές και για την πόλη μας, μια Λάρισα που ίσως για πολλούς - ακόμα και γηγενείς - μπορεί να είναι σχεδόν άγνωστη. Θα μπορούσαμε να την αναζητήσουμε μαζί. Από τα Αρχαία της Θέατρα ως το Μπεζεστένι και τα θεμέλια της πρώτης βασιλικής του Αγίου Αχιλλίου, από τους Γλυπτούς Ποταμούς της Γκόλαντα μέχρι την Πινακοθήκη – Μουσείο Κατσίγρα…

Θα μπορούσαμε επίσης ν’ αναζητήσουμε τους δημιουργούς της, μια σειρά άξιων καλλιτεχνών που έχουν συμβάλει ο καθένας με την ευαισθησία του στη δημιουργία ενός θαυμάσιου κόσμου και μιας μοναδικής αισθητικής κληρονομιάς. Από τον Αγήνορα Αστεριάδη μέχρι τον Χρήστο Παπανικολάου, από τον Φιλόλαο μέχρι τη Μάρα Καρέτσου, δεκάδες Λαρισαίοι έδωσαν στην πόλη τους μιαν άλλη οντότητα, ίσως άγνωστη ακόμα και σε πολλούς από τους κατοίκους της.

Θα σας «ξεναγούμε» και σε άλλα, αξιόλογα στοιχεία της, όπως τη σύγχρονη καλλιτεχνική και πνευματική ζωή της. Για το φημισμένο της Θέατρο, για τα ιδιαίτερα Οινοποιεία της, για τις παραλίες της. Ακόμα και για κάποια έθιμα ή τραγούδια που γράφηκαν εξ αιτίας της.

Εμείς, έχουμε δηλώσει από την πρώτη μέρα της λειτουργίας μας ότι δεν μας αρκεί να αποτελούμε έναν χώρο εστίασης και μόνο, γι’ αυτό άλλωστε και φιλοξενούμε στη μικρή, αλλά ζεστή μας αίθουσα έργα Λαρισαίων ζωγράφων και βιβλία Λαρισαίων συγγραφέων. Θέλουμε να είμαστε μια χαρούμενη αγκαλιά υποδοχής κάθε ταξιδιώτη που φτάνει στην πόλη. Γι’ αυτό - εντελώς άτυπα - για τους επισκέπτες της πόλης, προσφερόμαστε να τους ξεναγούμε (μετά από συνεννόηση) σε όλα τα ενδιαφέροντα της πόλης μας, πριν έρθει η ώρα για το γεύμα ή το δείπνο τους.
----------------------------------------------
Η αεροφωτογραφία που συνοδεύει το κείμενο είναι του φίλου Γιώργου Μποντικούλη και έχει δημοσιευθεί στο λεύκωμα «Η Λάρισα άνωθεν».

Λάρισα και Ιστορία, όχι μόνο γεύσεις και φαγητό

Λάρισα, Πέμπτη, 12 Μαΐου 2011

Καλημέρα σας...

Σήμερα θα θέλαμε να σας μιλήσουμε λίγο περισσότερο για την πόλη μας, τη Λάρισα, μια πόλη που έρχεται από τα βάθη του χρόνου, αφού ίχνη οργανωμένης κοινωνικής ζωής εντοπίζονται από το 8.000 π.Χ. στις Μαγούλες δίπλα στον Πηνειό, τους προϊστορικούς οικισμούς της. Ευρήματα της εποχής εκείνης υπάρχουν στο Αρχαιολογικό μας Μουσείο και σας βεβαιώνουμε ότι είναι ιδιαίτερα ενδιαφέροντα. Μέχρι σήμερα, το Αρχαιολογικό Μουσείο στεγάζεται σ’ ένα τζαμί το οποίο κατασκευάστηκε στα τέλη του 19ου αι. και ήταν δωρεά της βασίλισσας Όλγας στους εναπομείναντες μουσουλμάνους στην πόλη της Λάρισας. Είναι το νεότερο από τα τζαμιά της πόλης και το μοναδικό που σώζεται σήμερα.

Να σας θυμίσουμε ότι σαν σήμερα το 1821 έχουμε την πρώτη μεγάλη μάχη της ελληνικής επανάστασης, τη μάχη στο Βαλτέτσι, με τον Θεόδωρο Κολοκοτρώνη να βρίσκεται μπροστά στην Τριπολιτσά.

Σαν σήμερα το 1992 έφυγε από τη ζωή ο ποιητής της Αμοργού, ο στιχουργός μας Νίκος Γκάτσος, μια μορφή που χάρισε την αιωνιότητα σε πολλά από τα τραγούδια της ελληνικής μουσικής, συνθέσεις μεγάλων Ελλήνων μουσουργών, όπως του Χατζιδάκι, του Ξαρχάκου κ.ά. Τα περισσότερα από τα τραγούδια του έχουν συγκεντρωθεί σε μια έκδοση με τον τίτλο «Φύσα αγεράκι, φύσα με, μη χαμηλώνεις ίσαμε…» (εκδόσεις Ίκαρος) και σε έκδοση Πατάκη το "Όλα τα τραγούδια".

Και σήμερα έχουμε στη διάθεσή σας ολόφρεσκα ψάρια των Σποράδων. Σαργόχιονες (€ 54.00 το κιλό), εντυπωσιακότατα Μπαρμπούνια (€ 46.00 το κιλό), Κουτσομούρες (€ 46.00 το κιλό), Μελανούρια στα 500 γραμ. (€ 32.00), Παλαμίδες των 800 γραμ. (€ 34.00) και άγρια Λαβράκια (€ 38.00 το κιλό).

Λάρισα, γεύσεις στη σχάρα - T-bone

T-bone
Με τον όρο αυτό εννοούμε μια μπριζόλα ιδιαίτερης κοπής, που προέρχεται από το κόντρα φιλέτο του μοσχαριού. Το κόντρα φιλέτο δίνει ένα σχεδόν ενιαίο τεμάχιο, το οποίο μπορεί να πωληθεί είτε με τα οστά, είτε άνευ. Όταν στο τεμάχιο αυτό υπάρχει το φιλέτο και πωλείται με τα οστά, τότε παίρνουμε το ιδιαίτερα αγαπητό στην αμερικανική αγορά T-bone στέικ. Η γεύση του T-bone έχει να επιδείξει φανατικούς φίλους και στη χώρα μας, πλέον, μια και οι γεύσεις έχουν για μοναδικό τους διαβατήριο τη νοστιμιά. Και το T-bone στο σημείο αυτό υπερτερεί κατά πολύ μιας κοινής μπριζόλας.

Στρογγανόφ - Γεύσεις ιδιαίτερες - Εστιατόρια - Λάρισα

«Στρογγανόφ» από φιλέτο μόσχου γάλακτος με μανιτάρια και δίχρωμες πιπεριές, σβησμένο με βότκα (€ 12.00).
Το «Στρογγανόφ» είναι ένα πιάτο που δημιουργήθηκε κάπου στη δεκαετία του 1890 από τον κόμη Πάβελ Στρογγανόφ, λάτρη των τεχνών, μέλος της αυτοκρατορικής ακαδημίας τεχνών, που παρεπιδημούσε στην αυλή του Αλέξανδρου Γ'. Ήταν, ακόμα, γνωστός και για τις πολλές γκουρμέ επιλογές του. Θεωρείται αμφίβολο, όμως, αν ο ίδιος ή ο προσωπικός του σεφ ήταν ο δημιουργός του διάσημου πιάτου η συνταγή του οποίου περιλαμβάνεται σε έναν περίφημο ρωσικό οδηγό μαγειρικής του 1891. Μετά το 1940, το Στρογγανόφ, έγινε εξαιρετικά διάσημο στα πιάτα των επωνύμων της Αμερικής.

Σατομπριάν - Ιδιαίτερες γεύσεις - Λάρισα - Εστιατόρια

Το «Σατομπριάν» είναι ολόκληρο το φιλέτο από μοσχαράκι γάλακτος και φυσικά είναι για τρία άτομα (€ 50.00)και συνοδεύεται από τρεις διαφορετικές σάλτσες και τρεις διαφορετικές γαρνιτούρες.
Το «Σατομπριάν» πήρε το όνομά του από τον Γάλλο συγγραφέα και διπλωμάτη Φρανσουά Ρενέ Σατομπριάν (1768 - 1848), ιδρυτή της Φιλελληνικής Εταιρίας και «πατέρα» του κινήματος του Ρομαντισμού. Το 1802 δημοσίευσε το πολύκροτο έργο του "Το πνεύμα του χριστιανισμού", επιχειρώντας ν’ αντιμετωπίσει το κίνημα των Εγκυκλοπαιδιστών. Το έργο του "Οδοιπορικό από το Παρίσι στα Ιεροσόλυμα" (1811), με θερμές σελίδες για την Ελλάδα, γίνεται αιτία να δημιουργηθεί η πρώτη φιλελληνική κίνηση στο Παρίσι.

Εστιατόρια - Γεύσεις της Λάρισας - Κότσι χοιρινού

Γεύση ιδιαίτερα προσφιλής για όσους επιθυμούν ένα κόκκινο κρασί και ένα ιδιαίτερα τρυφερό κρέας. Ψημένο σε λαδόχαρτο για 4 περίπου ώρες, σε χαμηλό φούρνο, εμπλουτισμένο με μυρωδικά και ελαφριά μπαχαρικά, αποκτά μια ιδιαίτερη δυναμική για όσους θέλουν να ξεφύγουν από τις συνηθισμένες γεύσεις του χοιρινού.
Το σύνηθες βάρος του κυμαίνεται στα 600 – 700 γραμμάρια και στον χώρο μας η χρέωσή του είναι € 14.00.