Το "Άβατον" στο χώρο μας



 Αγιορείτικο Άβατον 2003
Αγιορείτικος Τοπικός Οίνος
Cabernet Sauvignon, Λημνιό

Οινοποιημένο από παλαιά κλήματα (άνω των 25 χρόνων), που καλλιεργούνται βιολογικά, το Αγιορείτικο Άβατον ελκύει με το βαθύ κόκκινο, όμορφό του χρώμα, που δεν φανερώνει την ηλικία του, καθώς είναι ακόμη πολύ νέο για την ηλικία των δεκάχρονών του. Συμπυκνωμένο στη μύτη, χρειάζεται αρκετό χρόνο στο ποτήρι, για να αρχίσει να αναπνέει και να εκδηλώνει τα πλούσια αρώματά του. Σοκολάτα, βανίλια, ταμπάκος, καφές και χόρτα κάνουν νωρίς την εμφάνισή τους, προτού αρχίσουν να αναδύονται τα κόκκινα φρούτα. Συγκλονιστικό στόμα με απίστευτο όγκο και ισχυρή δομή. Εύσωμο, σαρκώδες, εντυπωσιακά κτισμένο, απόλυτα ισορροπημένο και συναρπαστικά πλούσιο, αφήνει μια μακρά, σοκολατένια επίγευση, διακριτικό γνώρισμα όλων των μεγάλων κρασιών. Μπορούμε χωρίς φόβο να το «ξεχάσουμε» στο κελάρι μας για 15 – 20 χρόνια.
Το Αγιορείτικο Άβατον είναι ένα σπάνιο κρασί, τόσο όσον αφορά την προέλευση, την παραγωγή, την συσκευασία, όσο και την μοναδική ποιότητά του.
Προέρχεται από επιλεγμένα σταφύλια παλαιών κλημάτων των ποικιλιών Λημνιό και Cabernet Sauvignon, που καλλιεργούνται βιολογικά στον αμπελώνα της εταιρείας Τσάνταλη στο Άγιο Όρος.
Η καλλιέργεια είναι πιστοποιημένα βιολογική από την ΔΗΩ, το σήμα της οποίας εμφανίζεται στη φιάλη. Σύμφωνα με την βιολογική αμπελουργία, η οποία έχει ιδιαίτερα αυξημένο κόστος καλλιέργειας, δε χρησιμοποιούνται καθόλου χημικά λιπάσματα και φυτοφάρμακα. Η αμπελοκαλλιέργεια στο Άγιο Όρος προσφέρεται για βιολογική, αφού έχει ένα σπάνιο οικοσύστημα με ιδανικές εδαφοκλιματικές συνθήκες, απουσία ασθενειών, απομόνωση από την επίδραση άλλων καλλιεργειών.
Τα κλήματα από τα οποία προέρχεται το Άβατον, βρίσκονται σε δύσβατες ορεινές πλαγιές του Άθω και κλαδεύονται αυστηρά από τους αμπελουργούς της εταιρείας, ώστε να δώσουν λίγο μεν, αλλά υψηλής ποιότητας και μεγάλης συμπύκνωσης καρπό. Οι γεωπόνοι και οι οινολόγοι της εταιρείας παρακολουθούν την πορεία ωρίμανσης και κάνουν έναν ιδιαίτερα επιλεγμένο τρυγητό, ώστε όλα τα σταφύλια να είναι υψηλόβαθμα (πάνω από 14 βαθμούς) και ταυτόχρονα να διατηρούν πλούσιο αρωματικό δυναμικό και γευστική ισορροπία. Αυτός ο φυσικός συνδυασμός που εγγυάται την παραγωγή μεγάλων κρασιών, σπάνια επιτυγχάνεται ακόμα και σε διάσημες αμπελουργικές περιοχές και οφείλεται σ’ αυτό, που δικαιολογημένα έχει χαρακτηριστεί σαν “μοναδικό οικοσύστημα” του Αγίου Όρους. Δηλαδή το έδαφος και το μικροκλίμα από τα συγκεκριμένα αμπελοτόπια, δίνουν τα εφόδια στους οινολόγους να κάνουν την αυστηρή επιλογή των σταφυλιών που θα δώσουν τον πλούτο και τη γευστική συμπύκνωση που χαρακτηρίζει το Άβατον.
Στη συνέχεια τα σταφύλια οινοποιούνται στο αναπαλαιωμένο, από την εταιρεία, οινοποιείο, που υπάρχει μέσα στον αμπελώνα. Καινούργιες ανοιχτές δρύινες δεξαμενές παίζουν το ρόλο, που σύμφωνα με την Αγιορείτικη παράδοση έπαιζαν παλιά οι “παραβούτες”. Δηλαδή ο μούστος μαζί με τα στέμφυλα “βράζουν” για πολλές ημέρες σε επαφή με το οξυγόνο του αέρα και το ξύλο της δεξαμενής που μαλακώνουν έτσι το κρασί και το κάνουν πιο πολύπλοκο αρωματικά. Μια τεχνική, που τη συναντάμε επίσης στα μεγάλα chateau του Μπορντώ για την οινοποίηση σταφυλιών μεγάλης συμπύκνωσης. Στη συνέχεια το Άβατον ωριμάζει σε καινούργια μικρά δρύινα βαρέλια, για να δώσει πιο σύνθετα και εξελιγμένα αρώματα παλαίωσης, που θα ολοκληρωθούν σε ένα εντυπωσιακό μπουκέτο με την παραμονή του μέσα στις φιάλες.
Το Αγιορείτικο Άβατον του 2003 εμφανίζεται με ένα βαθύχρωμο μαυροκόκκινο χρώμα, πυκνό άρωμα φρούτων του δάσους, μπαχαρικών και βανίλιας. Στο στόμα είναι εντυπωσιακό, γεμάτο με μια εξαιρετική δομή, ζεστό με πλούσια περιεκτικότητα σε αλκοόλ (αγγίζει τους 14,5%) και μια συγκλονιστική επίγευση που αφήνει αρώματα σοκολάτας.
Η σπάνια φιάλη αποτελεί άλλη μια καινοτομία της Ευάγγελος Τσάνταλης Α.Ε. και είναι σύμφωνη με το πνεύμα των αυστηρών και απέριττων λιτών γραμμών της Αγιορείτικης παράδοσης.

Η Κορμίλιτσα στο χώρο μας



Κορμίλιτσα
Ο επίσημος οίνος του Κρεμλίνου της Μόσχας



 Η οικογένεια Τσάνταλη αναβιώνει τα τελευταία τριάντα πέντε χρόνια στο Μετόχι της Χρωμίτσας στο Άγιο Όρος τον αμπελώνα της Ρώσικης Μονής του Αγίου Παντελεήμονα. Η Μονή αποτελεί μία από τις σημαντικότερες Μονές της Ρώσικης Ορθόδοξης Πίστης. Τα τελευταία πεντακόσια χρόνια οι Ρώσοι μοναχοί της Μονής του Αγίου Παντελεήμονα αποκαλούν την περιοχή, όπου σήμερα βρίσκεται ο αμπελώνας που καλλιεργεί η οικογένεια Τσάνταλη, «Κορμίλιτσα». Η λέξη «Κορμίλιτσα» στη Ρωσική γλώσσα σημαίνει «τροφός» (με διάφορες έννοιες – ακόμη και για τη μητέρα που θηλάζει το μωρό της).

Αυτή η ονομασία δόθηκε γιατί στο σημείο αυτό είχε αναπτυχθεί το Μετόχι της Κορμίλιτσα (Χρωμίτσα) - ένα πολύ σημαντικό κοινόβιο για τη Μονή, αφού εκεί υπήρχαν όλες οι καλλιέργειες οι οποίες έδιναν ζωή στη Μονή («τροφός» της Μονής). Στο ίδιο Μετόχι πριν τριακόσια χρόνια αναπτύχθηκε ένα από τα πιο ξακουστά θεραπευτήρια της εποχής το οποίο επισκέπτονταν η Τσαρική οικογένεια και οι Πρίγκιπες της Ρωσίας όταν είχαν προβλήματα υγείας. Έτσι η «τροφός» πήρε και άλλη διάσταση, αφού έδινε υγεία και ζωή στους ασθενείς που την επισκέπτονταν (έχει βρεθεί ένα συγκλονιστικό ημερολόγιο του Πρίγκιπα Κωνσταντίνου Κωνσταντίνοβιτς Ρομανώφ, ο οποίος περιγράφει την παραμονή του στην Κορμίλιτσα πριν από 2 αιώνες με ιδιόχειρες γκραβούρες της περιοχής).

Η Μονή και το Μετόχι έπεσαν σε μαρασμό μετά την Οκτωβριανή επανάσταση, αφού το Σοβιετικό καθεστώς απέρριπτε τη θρησκεία και παραμέλησε αυτό το μέρος απαράμιλλης ομορφιάς. Ο Ευάγγελος Τσάνταλης σε μια επίσκεψη του εκεί το 1971, συνειδητοποίησε την μοναδικότητα του παραμελημένου αμπελώνα της Κορμίλιτσα και οραματίστηκε την «αναγέννησή» του. Με σεβασμό στην παράδοση και στην ιστορία η οικογένεια Τσάνταλη αναβίωσε τον αμπελώνα, τα γκρεμισμένα κτίρια αναπαλαιώθηκαν και η Μονή απέκτησε ξανά πόρους από αυτή την συνεργασία, το αποτέλεσμα της οποίας ήταν ο πρώτος αναγνωρισμένος τοπικός οίνος της Ελλάδας- ο Αγιορείτικος Τοπικός Οίνος.

Χριστούγεννα με γεύσεις ιδιαίτερες



Καλά Χριστούγεννα
--------------------------------------------
Μαζί και την παραμονή των Χριστουγέννων.
Με γεύσεις ιδιαίτερες,
εκφραστικές της ατμόσφαιρας των ημερών.
Σας περιμένουμε…

Για κρατήσεις: 2410 287833 & 6946 888 126

Τα πρώτα πιάτα

Σούπα βελουτέ μανιταριών με κάστανο,
σβησμένη με κονιάκ……….. € 5.50

Ριζότο κίτρινης κολοκύθας με σύγκληνο Μάνης
και φλέικς παρμεζάνας ………. € 9.50

Χοιρινή τηγανιά με πορτοκάλι
και λευκό κρασί ………. € 10.00




Τα μικρά ορεκτικά
Ταρτάκι μανιταριών με μπέικον
και καπνιστό τυρί Μετσόβου ………. € 6.00

Μπρουσκέτα με ψητό τυρί Camembert
και μαρμελάδα από Cranberies ……… € 10.00

Γεμιστή πατάτα φούρνου με παραδοσιακό μουσακά, 
καπνιστή μελιτζάνα και ροζ μπεσαμέλ …….. € 5.50

Τορτίγιες τυλιχτές με ψητά λαχανικά
και κρέμα ανθότυρου …………. € 4.50


Οι σαλάτες

Πράσινη με βινεγκρέτ ροδιού ………. € 9.00
(Λόλο πράσινο, ρόκα, ρόδι, φιλέτα πορτοκαλιού,
φλέικς παρμεζάνας και βινεγκρέτ ροδιού).

Κόκκινη με ντρέσινγκ πορτοκαλιού…….. € 7.50
(Κόκκινο λάχανο, καρώτο, μαϊντανό, καρύδι,
ξερά σύκα, ξύσμα πορτοκαλιού 
και ντρέσιγκ μαρμελάδας πορτοκαλιού και μουστάρδας).



Κυρίως πιάτα

Φιλέτο λαβράκι αχνιστό σε ποπιέτα,
με γαριδούλες, σπανάκι, αποξηραμένα φρούτα, κουκουνάρι
και σάλτσα ντομάτας με ξινόμηλο …….… € 19.00

Φιλέτο γαλοπούλας με σάλτσα από γλυκό κρασί Σάμου
και παραδοσιακή γέμιση των Χριστουγέννων …… € 15.00
(Κουκουνάρι, σταφίδα, κάστανο, ρύζι, κιμάς μόσχου).



Επιδόρπια

Σοκολατένιο μιλφέιγ με κρέμα πατισερί σοκολάτας, 
σταφίδες μαριναρισμένες με κονιάκ
και πασπαλισμένο με κακάο και ζάχαρη άχνη …...…€ 8.00

Κυδώνια ποσέ με σιρόπι κόκκινου κρασιού,
καραμελωμένα καρύδια και κρέμα μασκαρπόνε ….. € 5.50

Σορμπέ λεμόνι ……… € 2.00








Μια πιατέλα... πειρασμός

Πιατέλα κρύων γεύσεων για να συνοδεύσετε το κρασί σας

Χριστουγεννιάτικο επιδόρπιο



Κυδώνια ποσέ με σιρόπι κόκκινου κρασιού, 
καραμελωμένα καρύδια και κρέμα μασκαρπόνε 

Λαυράκι ποσέ



Φιλέτο λαβράκι αχνιστό σε ποπιέτα,
με γαριδούλες, σπανάκι, 
αποξηραμένα φρούτα, κουκουνάρι 
και σάλτσα ντομάτας με ξινόμηλο 

Σαλάτες για τα Χριστούγεννα



Πράσινη με βινεγκρέτ ροδιού ………. € 9.00
(Λόλο πράσινο, ρόκα, ρόδι, φιλέτα πορτοκαλιού,
φλέικς παρμεζάνας και βινεγκρέτ ροδιού).

Κόκκινη με ντρέσινγκ πορτοκαλιού…….. € 7.50
(Κόκκινο λάχανο, καρώτο, μαϊντανό, καρύδι,
ξερά σύκα, ξύσμα πορτοκαλιού 
και ντρέσιγκ μαρμελάδας πορτοκαλιού και μουστάρδας). 



Χριστουγέννων γεύσεις



Σούπα βελουτέ μανιταριών με κάστανο, 
σβησμένη με κονιάκ

Χριστουγεννιάτικες γεύσεις



Τα πρώτα πιάτα

Σούπα βελουτέ μανιταριών με κάστανο,
σβησμένη με κονιάκ……….. € 5.50

Ριζότο κίτρινης κολοκύθας με σύγκληνο Μάνης
και φλέικς παρμεζάνας ………. € 9.50

Χοιρινή τηγανιά με πορτοκάλι
και λευκό κρασί ………. € 10.00

 Τα μικρά ορεκτικά
Ταρτάκι μανιταριών με μπέικον
και καπνιστό τυρί Μετσόβου ………. € 6.00

Μπρουσκέτα με ψητό τυρί Camembert
και μαρμελάδα από Cranberies ……… € 10.00

Γεμιστή πατάτα φούρνου με παραδοσιακό μουσακά, 
καπνιστή μελιτζάνα και ροζ μπεσαμέλ …….. € 5.50

Τορτίγιες τυλιχτές με ψητά λαχανικά
και κρέμα ανθότυρου …………. € 4.50

Οι σαλάτες

Πράσινη με βινεγκρέτ ροδιού ………. € 9.00
(Λόλο πράσινο, ρόκα, ρόδι, φιλέτα πορτοκαλιού,
φλέικς παρμεζάνας και βινεγκρέτ ροδιού).

Κόκκινη με ντρέσινγκ πορτοκαλιού…….. € 7.50
(Κόκκινο λάχανο, καρώτο, μαϊντανό, καρύδι,
ξερά σύκα, ξύσμα πορτοκαλιού και ντρέσιγκ μαρμελάδας πορτοκαλιού και μουστάρδας).
 
Κυρίως πιάτα

Φιλέτο λαβράκι αχνιστό σε ποπιέτα,
με γαριδούλες, σπανάκι, αποξηραμένα φρούτα, κουκουνάρι
και σάλτσα ντομάτας με ξινόμηλο …….… € 19.00

Φιλέτο γαλοπούλας με σάλτσα από γλυκό κρασί Σάμου
και παραδοσιακή γέμιση των Χριστουγέννων …… € 15.00
(Κουκουνάρι, σταφίδα, κάστανο, ρύζι, κιμάς μόσχου).
 
Επιδόρπια

Σοκολατένιο μιλφέιγ με κρέμα πατισερί σοκολάτας, 
σταφίδες μαριναρισμένες με κονιάκ
και πασπαλισμένο με κακάο και ζάχαρη άχνη …...…€ 8.00

Κυδώνια ποσέ με σιρόπι κόκκινου κρασιού,
καραμελωμένα καρύδια και κρέμα μασκαρπόνε ….. € 5.50

Σορμπέ λεμόνι ……… € 2.00



Τα δικά μας Χριστούγεννα...



Χριστούγεννα στο «Να με θυμάσαι…»


Η Βηθλεέμ… Το Αστέρι… Η Φάτνη…
Ο νεογέννητος Χριστός
και οι προσδοκίες μας για «επί γης ειρήνη»…
Όλοι εμείς που πιστεύουμε πως μας ανήκει
ένας περισσότερο ελπιδοφόρος κόσμος…
Όλοι εμείς που θέλουμε να ζούμε
την αέναη ανατολή της Αγάπης…
Όλοι εμείς του «Να με θυμάσαι…»
που ψιθυρίζουμε από τα βάθη της καρδιά μας
ολόθερμες ευχές…


Τα Χριστούγεννα αποτελούν γιορτή αγάπης και περίοδος για ιδιαίτερες γεύσεις, που συνδυάζουν την ελληνική με τη διεθνή κουζίνα.
Το ήρεμο περιβάλλον με τους γιορτινούς τόνους, οι γευστικές προτάσεις, ο κατάλογος των κρασιών, η ιδιαίτερα προσεγμένη εξυπηρέτηση και το χαμόγελο της Μαίρης Πετρουλάκη εγγυώνται ώρες ζεστασιάς και αυθεντικής γιορτινής ατμόσφαιρας.
Όλα στο «Να με θυμάσαι…» συντείνουν στο να προσφέρουν στους φίλους του αυτό που απουσιάζει από την καθημερινότητά του, ενώ παράλληλα αναδεικνύουν τη γευστική ιδιαιτερότητα των αγνών πρώτων υλών και την υψηλή ποιότητά τους.
Ολόφρεσκα ψάρια, τρυφερά και απόλυτα ποιοτικά κρέατα, τυροκομικά επώνυμων παραγωγών, ακόμα και ψωμί χειροποίητο ψημένο σε ξυλόφουρνο, αγνό ελαιόλαδο Μεσσηνίας, κρασιά επιλεγμένων οινοποιών ιδανικά συντηρημένα και πολλά ακόμα συνθέτουν την παλέτα εκείνων των στοιχείων που κάνουν το «Να με θυμάσαι…» να ξεχωρίζει και να τιμά την έννοια της εστίασης στη Λάρισα.
Στο 1 χλμ της πεο Λάρισας – Αθήνας.
Τηλέφωνα για πληροφορίες και κρατήσεις: 2410 287833 & 6946 888 126.

Η Νεμέα στη Λάρισα...

Η Δευτέρα του Αγιωργίτικου (9 - 12 - 2013)




Αγιωργίτικο (Μαύρο Νεμέας)
Το Αγιωργίτικο θεωρείται μια από τις πιο εκλεκτές έγχρωμες ελληνικές ποικιλίες αμπέλου. Θεωρείται η ευγενέστερη ερυθρή ποικιλία της Νότιας Ελλάδας και δίνει σταφύλια μετρίου μεγέθους, με τσαμπί κυλινδροκωνικό, πυκνόρραγο, με ράγες σφαιρικές μετρίου μεγέθους, σάρκα μαλακή, φλοιό παχύ με χρώμα κυανόμαυρο.
Συναντάται σποραδικά σε πολλά διαμερίσματα της χώρας μας. Καλλιεργείται κυρίως στη ζώνη παραγωγής οίνων Ο.Π.Α.Π. «Νεμέα». Η ζώνη αυτή βρίσκεται σε υψόμετρο που κυμαίνεται από 250 – 800 μέτρα και περιλαμβάνει τα όρια δέκα έξη συνολικά κοινοτήτων των Νομών Αργολίδας και Κορινθίας. Ο συνδυασμός του οικολογικού περιβάλλοντος της περιοχής με την ποικιλία Αγιωργίτικο, έχουν σαν αποτέλεσμα την παραγωγή άριστης ποιότητας σταφυλιών, κατάλληλων για την παρασκευή ερυθρών οίνων εξαιρετικής ποιότητας. Είναι μια ποικιλία ζωηρή και πολύ παραγωγική. Παράγονται κυρίως ερυθρά ξηρά κρασιά που έχουν ένα βαθύ ρουμπινί χρώμα και επιδέχονται παλαίωση. Τα χαρακτηρίζουν τα αρώματα καραμέλας γάλακτος και μπαχαρικών, καθώς και  οι μαλακές τανίνες.


Τη Δευτέρα, οι οινοπαραγωγοί του Αγιωργίτικου, οι άνθρωποι που στη Νεμέα πασχίζουν για ν' αναδείξουν αυτήν την αρχαία ποικιλία ως μια από τις πλέον περιώνυμες του κόσμου, θα βρίσκονται στην πόλη μας και προσκαλούν τους συμπολίτες να γνωρίσουν από κοντά τις δημιουργίες τους.

 
Βέβαια, πολύ πριν η ΝΕΜΕΑ με τα εκλεκτά κρασιά της επισκεφθεί την πόλη μας, εμείς φιλοξενούσαμε πολλές και θαυμαστές παραγωγές της στο χώρο μας. 
Κάποιες απ' αυτές: Το εκλεκτό Αγιωργίτικο του Λαυκιώτη, το φημισμένο Δρυόπη και άλλα...
Και βέβαια το μοναδικό Παλαιά Κλήματα του Παπαϊωάννου!!!




Αγιωργίτικο  Κτήμα Λαυκιώτη
(Ονομασία Προέλευσης Νεμέα Ανώτερης Ποιότητας)
Το Αγιωργίτικο Λαυκιώτη προέρχεται από επιλεγμένους αμπελώνες της Νεμέας. Είναι προϊόν κλασικής ερυθρής οινοποίησης μακράς εκχύλησης και έχει ωριμάσει σε νέα δρύινα γαλλικά βαρέλια. Ένα κρασί ξεχωριστό, απόλυτα ισορροπημένο, δημιούργημα τρίτης γενιάς της οικογένειας Λαυκιώτη. Σερβίρεται στους 16°-18°C





Νεμέα - Δρυόπη Classic – Κτήμα Τσέλεπου 
Αγιωργίτικο  - Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης Νεμέα
Από ιδιόκτητο αμπελώνα 85 στρεμμάτων στο Κούτσι Κορινθίας, σε υψόμετρο 350 μέτρων. Τα εδάφη είναι αργιλώδη με μεγάλη κλίση που επιτρέπει μεγάλη αποστράγγιση. Ακολουθεί την κλασική ερυθρά οινοποίηση με παραμονή 8-10 μηνών σε δρύινα βαρέλια.
Κρασί προσιτό από τη νεαρή του ηλικία, με άφθονα αρώματα φρούτων και ξηρών καρπών. Ξηρό, με μαλακή και βελούδινη γεύση. Έχει δυνατότητες παλαίωσης από τρία μέχρι πέντε χρόνια.  



DOMAINE HELIOS GRANDE RESERVE  2003
Αγιωργίτικο παλαίωσης (Σεμέλη)
Χρώμα ρουμπινί μεγάλου βάθους με έντονο ιξώδες.
Μύτη με εστιασμένο, ώριμο κόκκινο φρούτο που εκφράζει πιστά τον χαρακτήρα ενός Αγιωργίτικου παλαίωσης.
Πολύπλοκα αρώματα μπαχαρικών και νότες βανίλιας, που δηλώνουν διακριτικά το πέρασμα από καινούργιο βαρέλι.
Στο στόμα πυκνό, στρογγυλό, με βελούδινες και αριστοκρατικές ταννίνες, πλούσιο αλκοόλ και τονισμένη οξύτητα που δίνει ισορροπία.
Έντονη και μακριά επίγευση, με αρώματα σοκολάτας, μαρμελάδας και κανέλλας.
Μπορεί να παλαιώσει για 15 έως 20 χρόνια από τον τρύγο.
Σερβίρεται στους 15ο-17ο C.




Κτήμα Παπαϊωάννου - Παλαιά Κλήματα 2000
Ο.Π.Α.Π. Νεμέα, ερυθρός, ξηρός
Αγιωργίτικο.
Χαρακτηρίζεται από συμπυκνωμένα και πυκνά αρώματα κόκκινων φρούτων ενισχυμένων από αρώματα μπαχαρικών, όπως μοσχοκάρυδο και πιπέρι. Στο στόμα ξεκινάει με γλύκα και σύντομα κάνουν αισθητή την παρουσία τους οι έντονες ταννίνες του. Συνδυάζεται με όλα τα πλούσια πιάτα κρεάτων, ιδιαίτερα όταν έχουν δεχτεί τη συμμετοχή μπαχαρικών
Κλασική ερυθρή οινοποίηση. Παλαιώνει σε δρύινο βαρέλι για ένα χρόνο και τουλάχιστον ένα χρόνο στη φιάλη. Επιδέχεται παλαίωση μέχρι και 15 ετών.

Φωτογραφίες από τη γευσιγνωσία Ζαφειράκη

Η Καλλιόπη Καραγκούνη που σήκωσε το βάρος της ευθύνης να δημιουργήσει τα πιάτα που θα αναδείκνυαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των κρασιών...







Ο Χρήστος Ζαφειράκης συζητώντας περί... οίνου με τους φίλους πελάτες μας...








Ο Αχιλλέας Λανάρας που εξήγησε πώς μαγειρεύονται τα διάφορα μέρη του μοσχαριού





Η Μαίρη Πετρουλάκη, η γυναίκα που αποτελεί την ψυχή του χώρου, καθώς ευχαριστεί τους παρεβρεθέντες και παρουσιάζει τον Χρήστο Ζαφειράκη.

Ένα χαμόγελο απ' όσους ενστερνίζονται τα όνειρα του "Να με θυμάσαι"
 


Βραδιά γνωσιγνωσίας με κρασιά Κτήματος Ζαφειράκη



32η βραδιά γευσιγνωσίας:

«Συνοδεύοντας κρασιά του Κτήματος Χρήστου Ζαφειράκη»

Με την ευγενική συμμετοχή των κρεοπωλείων Αχιλλέα Λανάρα
και του πρωτοποριακού τοπικού συνεταιρισμού «ΘΕΣγάλα-ΠΙΕς».


Απόλυτη επιτυχία σημείωσε η 32η βραδιά γευσιγνωσίας, την Τρίτη, 26 Νοεμβρίου 2013, με την παρουσίαση τριών οίνων του Κτήματος Ζαφειράκη και των γεύσεων που ανάδειξαν τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους.
Είναι γνωστό άλλωστε ότι ο χώρος μας στοχεύει στο να είναι πόλος ανάπτυξης του ελληνικού κρασιού και παράλληλα χώρος ορθοφαγίας και για τούτο προσπαθούμε ν’ αποδείξουμε την ιδιαιτερότητα κάθε γεύσης, ξεκινώντας από την ανάδειξη των ποιοτικών χαρακτηριστικών της πρώτης ύλης.
Οι βραδιές γευσιγνωσίας που διοργανώνουμε είναι ένα σοβαρό βήμα στην υπόθεση αυτή, αφού στοχεύουν αφ’ ενός μεν στη παρουσίαση νέων ετικετών κρασιού (είτε οινοποιών του τόπου μας, είτε του ευρύτερου ελληνικού οινικού χάρτη) και αφ’ ετέρου στο συνδυασμό του συγκεκριμένου κρασιού με την κατ’ εξοχήν κατάλληλη γεύση φαγητού. 
Έτσι το βράδυ της 26ης Νοεμβρίου εκτός από τις τρεις ετικέτες του κτήματος Χρήστου Ζαφειράκη, που παρουσιάστηκαν, οι γευστικές διαδρομές μας σταμάτησαν και σ’ άλλα σημεία:
Σ΄ έναν ονειρικό πουρέ από Σουλτανίνα (ξανθιά) σταφίδα που μαρινάρισε η Καλλιόπη Καραγκούνη για 24 ώρες στη Μαλαγουζιά.
Σ’ ένα γευστικότατο τραχανώτο από τον τραχανά που έφτιαξε η κ. Βασιλική Τσιβαλιού στο χωριό Μόδεστος της Λάρισας.
Στο «Κατίκι» Δομοκού, το ιδιαίτερης νοστιμιάς μαλακό φρέσκο τυρί που τιμά την ελληνική τυροκομική παράδοση.
Στη τορτουγκίτα ή πάπια μοσχαριού, ένα ιδιαίτερο κρέας που προσφέρεται για μαγείρεμα, αλλά απαιτεί αρκετή επιμονή στην κατσαρόλα ή στο φούρνο.
Στη σάλτσα ψητής ντομάτας με τρίμα καπνιστού φουντουκιού, μια επινόηση της Καλλιόπης Καραγκούνη που πάντρεψε την οξύτητα της ψημένης ντομάτας με τη λιπαρότητα και το άρωμα του φουντουκιού.
Στο παστέλι μελιού με άρωμα τριαντάφυλλου, που επίσης δημιούργησε με σουσάμι, μέλι και ροδόνερο η Καλλιόπη.
Τέλος στο γάλα της «ΘΕΣγάλα-ΠΙΕς», που μας έδωσε το καταπληκτικό ριζόγαλο με λευκή και μαύρη σοκολάτα.

Η γευστική παρουσίαση ακολούθησε πιστά όλους τους κανόνες της οριζόντιας γευσιγνωσίας.
Την αρχή έκανε η Μαλαγουζιά 2012, που τη συνόδευσε μια δροσερή πράσινη σαλάτα σε ταπέτο από πουρέ σταφίδας, ντοματίνια Σαντορίνης, κίτρινη πιπεριά και φιλέτα πορτοκαλιού, αρωματισμένη με απαλό ντρέσιγκ μελιού και πορτοκαλιού.

Ακολούθησε το CHARDONNAY του 2012, που το συνόδευσε ένα πιάτο με καθαρά παραδοσιακά χαρακτηριστικά: Γλυκό τραχανώτο με συνοδεία μανιταριών του δάσους σε τραγανή μπρουσκέτα και μους από κατίκι Δοκομού.

Τρίτη κατά σειρά ήρθε η «Λημνιώνα 2009», που βέβαια απαιτούσε μια πλούσια σε γεύση συνοδεία, ικανή να ισορροπήσει τις τανίνες της: Τορτουγκίτα από τρυφερό μοσχαράκι μπρεζέ αρλεζιέν, μαριναρισμένο σε Λημνιώνα του Χρήστου Ζαφειράκη, με σάλτσα ψητής ντομάτας και τρίμα καπνιστού φουντουκιού, συνοδευόμενο από baby καρώτα και πατάτες, και μαρμελάδα ελιάς Καλαμών.
Η βραδιά έκλεισε μ’ ένα, ιδιαίτερα χωνευτικό, δεκαετούς παλαίωσης τσίπουρο του Χρήστου Ζαφειράκη που το σενόδευσε η διπλή κρέμα ρυζιού λευκής και μαύρης σοκολάτας με ιταλικό ρύζι Αρμπόριο, αρωματισμένη με λεμόνι και γαρνιρισμένη με παστέλι μελιού.


Σημειώσεις - Επεξηγήσεις

«Μalagouzia 2012»: Προορίζεται για την πολύ απαιτητική αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών. Συνεργάζονται σταφύλια από δυο εκ των καλυτέρων αμπελοτεμαχίων του κτήματος. Το ένα αμπέλι, στην περιοχή «Παλαιόμυλος», σε έδαφος αμμοπηλώδες, δίνει κρασιά με πλούσιο όγκο, μέτρια οξύτητα, έντονα αρώματα βερίκοκου ροδάκινου  με ανθικές νότες. Το άλλο, στην περιοχή «Καμπίλαγα», σε αργιλώδες έδαφος, δίνει κρασιά μετρίου όγκου, υψηλής οξύτητας και έντονου βοτανικού  χαρακτήρα. Η ανάμιξη των δυο κρασιών γίνεται μετά το τέλος  το αλκοολικής ζυμώσης. Ακολουθεί η ωρίμανση με τις οινολάσπες για σχεδόν για πέντε μήνες. Το τελικό προϊόν το χαρακτηρίζει η  αρωματική  πολυπλοκότητα , η  βελούδινη γεύση,  η διακριτική οξύτητα  και η μεγάλη επίγευση. Η παραμονή του για πέντε μήνες με τις οινολάσπες του δίνει τη δυνατότητα να φλερτάρει με το χρόνο και να φτάνει στην κορύφωσή του αφού έχει ξεπεράσει τον πρώτο χρόνο της ζωής του. 

«Παλαιόμυλος - CHARDONNAY, 2012»: Η ετικετοποίηση της παραγωγής του 2012 ολοκληρώθηκε πριν λίγες ημέρες και θα είναι η πρώτη μέρα κυκλοφορίας του. Μετά την οινοποίησή του παραμένει για ζύμωση και ωρίμανση σε βαρέλι για τέσσερις μήνες και στη συνέχεια ακολουθεί η παραμονή του για αρκετούς μήνες στη φιάλη. Έχει χρώμα κιτρινοπράσινο, αρώματα φρούτων (μπανάνα, αχλάδι, εσπεριδοειδή), με διακριτική την  παρουσία των αρωμάτων του ξύλου.

 «Λημνιώνα 2009»: Πανάρχαια ποικιλία της Θεσσαλίας, που επλήγη σοβαρά από τη φυλλοξήρα και για πολλά χρόνια ήταν σχεδόν εξαφανισμένη. Διασώθηκε από το Ινστιτούτο Αμπέλου και αναβιώθηκε από τον Χρήστο Ζαφειράκη. Ως μονοποικιλιακή παραγωγή οινοποιήθηκε μόνο απ’ αυτόν, με ζύμωση σε ξύλινη δεξαμενή και παλαίωση για 12 μήνες σε γαλλικά δρύινα βαρέλια.
Έχει εξαιρετικά βαθύ, ζωηρό και σκούρο κόκκινο χρώμα. Στη μύτη κυριαρχούν πλούσια και πολύ εκφραστικά αρώματα αγριοκέρασου, γλυκόριζας και λευκού πιπεριού με ορυκτώδη χαρακτήρα. Το στόμα είναι ευρύ και δομημένο πάνω σε πλούσιες και στιβαρές, αλλά όχι επιθετικές ταννίνες, μεσαίου όγκου, ισορροπημένο, με έντονη οξύτητα και δυνατότητα παλαίωσης έως και δέκα χρόνια.
Απευθύνεται σε όσους αναζητούν κομψά και ασυνήθιστα κόκκινα κρασιά με έντονα εκφραστική μύτη. Είναι το ελληνικό αντίστοιχο των ιταλικών ποικιλιών Sangiovese και Barbera  στο στόμα, ενώ στη μύτη της γαλλικής Pinot Noir.

«Τορτουγκίτα»: ο γαστροκνήμιος μυς του μόσχου. Όρος ισπανικής προέλευσης από το «τορτούγκα» που σημαίνει χελώνα, γιατί όντως ο μυς αυτός – που βρίσκεται κοντά στη φτέρνα του ζώου κι εφάπτεται με το κότσι - μοιάζει με χελώνα. Οι Έλληνες κρεοπώλες το γνωρίζουν και ως «πάπια». Το συγκεκριμένο μέρος του ζώου επιλέχθηκε από τον κρεοπώλη Αχιλλέα Λανάρα γιατί είναι πλούσιο σε κολλαγόνο (ινώδης πρωτεΐνη) και χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη νοστιμιά.

Μπρεζέ Αρλεζιέν: Η κλασική γαλλική συνταγή με μοσχάρι μπρεζέ (τεχνική πολύωρου μαγειρέματος κρέατος που ψήνεται πρώτα στην κατσαρόλα στεγνό για ‘‘θωράκισμα’’ και μετά μπαίνει στον φούρνο να “βράσει”) στην εκδοχή Αρλεζιέν, που οφείλει το όνομά της στον τόπο καταγωγής της, αφού τη συναντούμε στην πόλη Αρλ (Arles) της Προβηγκίας, στο δέλτα του Ροδανού, στη νότια Γαλλία.
Η Αρλ ιδρύθηκε από τους αρχαίους Έλληνες (Φωκαείς) τον 6ο αιώνα π.Χ. με το όνομα Θηλίνη. Καταλήφθηκε από τους Κέλτες Σάλυες το 535 π.Χ., που τη μετονόμασαν σε Αρελάτ, «πόλη των βάλτων» δηλαδή. Οι Ρωμαίοι κατέλαβαν την πόλη το 123 π.Χ. και την ανέπτυξαν σε σημαντικό αστικό κέντρο, με μια διώρυγα προς τη Μεσόγειο Θάλασσα που διανοίχθηκε το 104 π.Χ. Μεγάλη ανάπτυξη γνώρισε ως προστατευόμενη πόλη του Ιουλίου Καίσαρα (46 π. Χ.). Είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα διατηρημένης πόλης με τέλεια ρωμαϊκή υποδομή, βασισμένη στις αρχές της Ελληνικής Ιπποδάμειας Αρχιτεκτονικής. Χτισμένη στη βάση αξόνων και μεγάλων οικοδομικών τετραγώνων, σαν σκακιέρα, με φόρουμ, αρένες, ιπποδρομιακό κέντρο, αρχαίο θέατρο, θέρμες και νεκροπόλεις, ώς τα χρόνια του Κωνσταντίνου, όπου το σκηνικό αλλάζει με την προσθήκη χριστιανικών και αργότερα μεσαιωνικών κτισμάτων. Σημαντικό ποταμίσιο λιμάνι για αιώνες, χτισμένη πάνω στον Ροδανό, συνέδεε την περιοχή της Προβηγκίας μέσα από κανάλι με την Μεσόγειο.
Ο πιο διάσημος επισκέπτης της ήταν ο Vincent Van Gogh που έφτασε το 1888 και έμεινε εκεί για ενάμιση χρόνο ζωγραφίζοντας 300 πίνακες στη περιοχή. Μάλιστα εκεί, μέσα σε ένα τοπικό πορνείο έκοψε το κάτω μέρος από το αυτί του, το οποίο τύλιξε σε εφημερίδες και το παρέδωσε σε μια πόρνη με το όνομα Ραχήλ λέγοντάς της «κράτα αυτό το αντικείμενο με προσοχή».
Στα χνάρια του αργότερα ήρθε και ο Pablo Picasso που επισκέφτηκε την Arles για να ζωγραφίσει τις ταυρομαχίες στην αρένα της πόλης που ήταν αγαπημένο θέμα του. Σε κάποια απ’ τις επισκέψεις του μάλιστα, δεν παρέλειψε να αποτυπώσει και τη δικιά του εκδοχή της L’ Arlésienne, που την είχε κάνει πρώτα διάσημη ο Van Gogh.

Ο συνεταιρισμός ΘΕΣγάλα-ΠΙΕς
είναι η νέα δυναμική τοπική επιχείρηση που εγγυάται πως θα έχουμε στο ποτήρι μας ολόφρεσκο ποιοτικό και ασφαλές γάλα. Γνωρίζοντας την υψηλή διατροφική αξία του γάλακτος ο «ΘΕΣγάλα-ΠΙΕς» μας προσφέρει ένα προϊόν ανωτέρας ποιότητας το οποίο συλλέγεται από φάρμες παραγωγών της Λάρισας, παστεριώνεται σε πιστοποιημένες εγκαταστάσεις και φτάνει άμεσα στα σημεία πώλησης και στις δεξαμενές αυτόματων πωλητών. Το επιδόρπιο της βραδιάς είναι με το δικό του γάλα!

Ας γνωρίσουμε τις ελληνικές ποικιλίες:


Μαλαγουζιά: Η βασίλισσα ξανά στο θρόνο της
Ανατρέχοντας τις σχετικές ιστοσελίδες για πληροφορίες σχετικά με τη Μαλαγουζιά διαπιστώνουμε πως από το 1935 ακόμα ο Καθηγητής Αμπελουργίας Βάσος Κριμπάς την κατέτασσε στη μικρή ομάδα των εκλεκτών ελληνικών ποικιλιών οινοποιίας. Όπως προκύπτει από τα γραφόμενα του κ. Κριμπά, η ποικιλία ήταν εντοπισμένη στην περιοχή του Μεσολογγίου από πολύ παλιά. Αρκετά χρόνια μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, η ποικιλία εξακολουθούσε να καλλιεργείται στη δυτική Ναυπακτία, στα πεδινά των περιοχών Μεσολογγίου – Αιτωλικού, καθώς και στα πεδινά μεταξύ Αχελώου και Λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου.
Παράλληλα πληροφορούμαστε ότι και ο Καθηγητής Δημήτρης Σταύρακας την ξεχωρίζει ως: «Εκλεκτή ποικιλία, η εκλεκτότερη ίσως λευκή του Ελλαδικού χώρου». Τέλος, η ηγερία του διεθνούς και όχι μόνο του ελληνικού επιστημονικού οινολογικού Πανθέου, κ. Σταυρούλα Κουράκου – Δραγώνα τη χαρακτηρίζει (σε άρθρο της στην Καθημερινή, 22/7/2001) ως την «…ξεχασμένη βασίλισσα των ελληνικών κρασοστάφυλων»!…
Αυτή όμως η τόσο εκλεκτή ποικιλία του ελληνικού αμπελώνα κινδύνευσε να χαθεί ολοκληρωτικά, όπως και άλλες ποικιλίες, τόσο με την επίθεση της φυλλοξήρας, όσο και με την επέκταση των ποτιστικών καλλιεργειών στην περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας, που βάσιμα θεωρείται πατρίδα της.
Τη διάσωσή της, η κ. Σταυρούλα Κουράκου – Δραγώνα, αποδίδει στον γεωπόνο Χαράλαμπο Κοτίνη, ειδικό σε θέματα αμπελουργίας, που το 1970 πρόφθασε και διέσωσε εμβολιοκληματίδες από τα λίγα κλήματα που είχε ο αμπελουργός Βαλανδρέας στο Νεοχώρι της επαρχίας Μεσολογγίου.
Ο Χαράλαμπος Κοτίνης στέλνει τις εμβολιοκληματίδες στο Ινστιτούτο Αμπέλου, στη Λυκόβρυση της Αττικής, το οποίο με τη σειρά του τις στέλνει στη Σιθωνία της Χαλκιδικής, στην αμπελουργική εκμετάλλευση Πόρτο Καρράς, με την οποία συνεργαζόταν, όπου ο καθηγητής Αμπελουργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Βασίλης Λογοθέτης διατηρούσε πειραματικό αμπελώνα, συλλέγοντας διάφορες ξεχασμένες ελληνικές ποικιλίες, που εκείνη την εποχή ήταν άγνωστες.
Εκεί, το 1975, οι εμβολιοκληματίδες της Μαλαγουζιάς θα έχουν την ευτυχία να… πέσουν στα χέρια του πατριάρχη του ελληνικού οίνου Βαγγέλη Γεροβασιλείου, που είχε αναλάβει οινολόγος στο Porto Carras.
Σε συνέντευξή του στο «Έθνος», ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου θυμάται πως «το 1975, ο αείμνηστος Βασίλειος Λογοθέτης, καθηγητής Αμπελογραφίας και Αμπελουργίας του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, είχε συλλέξει διάφορες ελληνικές ποικιλίες ξεχασμένες, άγνωστες εκείνη την εποχή και είχε δημιουργήσει έναν πειραματικό αμπελώνα στο Κτήμα Πόρτο Καρράς στη Χαλκιδική. Καθώς περπατούσαμε στον αμπελώνα, ο καθηγητής μού έδειξε ένα κλήμα λέγοντας: -Αυτή είναι η Μαλαγουζιά, τη βρήκα από μια κληματαριά-. Δοκιμάζω με ενδιαφέρον μερικές ρώγες και διαπιστώνω το ποιοτικό δυναμικό της. Οινοποίησα τη Μαλαγουζιά για πρώτη φορά στο Πόρτο Καρράς και μου άρεσε. Θυμάμαι που μύριζε λεμόνι και κίτρο. Το 1976 αρχίσαμε τον πολλαπλασιασμό της και έτσι διεσώθη η ποικιλία. Το 1981 τη φύτευσα στο δικό μου αμπελώνα στην Επανομή, που τότε ήταν 43 στρέμματα και που σήμερα φτάνει τα 261. Μερικά χρόνια αργότερα, ενδιαφέρθηκε και το Ινστιτούτο Οίνου. Τους έδωσα κληματίδες, οι οποίες δόθηκαν στον οινοποιό Θανάση Παρπαρούση και στη συνέχεια έφτασαν στα χέρια της Ρωξάνης Μάτσα. Η ελληνική αγορά αγκάλιασε αμέσως αυτήν την ποικιλία, που η λεμονάτη γεύση της ταιριάζει με τη μεσογειακή κουζίνα».
Η Μαλαγουζιά την τελευταία δεκαετία έχει κάνει μια σημαντική διαδρομή, με τους αμπελώνες της να επεκτείνονται διαρκώς. Οι χάρες της, προκλητικές, αναδεικνύονται μέσα από τη σημαντική δουλειά των οινοποιών, προσελκύοντας το ενδιαφέρον των ξένων αγορών, και, όπως όλα δείχνουν, το μέλλον της διαγράφεται ρόδινο.
Τα κρασιά που δίνει η ποικιλία ξεχωρίζουν λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών τους. Έχουν καθιερωθεί για τον αρωματικό και φρουτώδη χαρακτήρα τους, τη φινέτσα τους και την προσωπικότητά τους. Η εκφραστική μύτη τους αναδύει καθαρά αρώματα λουλουδιών και βοτάνων, κίτρου, λεμονιού και ροδάκινου.
    Στόμα τραγανό, χωρίς μεγάλη οξύτητα. Πίνεται φρέσκια, αλλά αντέχει και για 2 έως 3 χρόνια. Μερικοί παραγωγοί αφήνουν τη Μαλαγουζιά να ωριμάσει στα κελάρια μέσα σε δρύινα βαρέλια για να της προσδώσουν έναν πιο σύνθετο χαρακτήρα και ίσως λίγο μεγαλύτερη διάρκεια στο χρόνο. Παράλληλα, αρκετοί είναι οι παραγωγοί που δοκίμασαν οινοποίηση της γλυκιάς εκδοχής της.

Λημνιώνα, η ανα-γέννηση μιας θεάς
Η «Λημνιώνα», η οποία δεν πρέπει να συγχέεται με το «Λημνιό», είναι το ανερχόμενο αστέρι των ελληνικών ερυθρών ποικιλιών και δεν αποκλείεται να αποτελέσει την κινητήρια δύναμη για κορυφαίες ετικέτες σύγχρονων κρασιών της Ελλάδας, μέσα στα επόμενα χρόνια. Όμως, το δυναμικό ποιότητας αυτής της ερυθρής ποικιλίας, που χρησιμοποιείται για την παραγωγή ερυθρών ξηρών κρασιών, εντοπίστηκε μόνο όταν τα κλήματα που είχαν απομείνει από αυτήν ήταν ελάχιστα. Ακολούθησαν αρκετά χρόνια έρευνας και μικροοινοποιήσεων, στις οποίες συνεργάστηκαν πολλοί επιστήμονες, καλλιεργητές και παραγωγοί, άρχισαν να αποφέρουν εντυπωσιακά αποτελέσματα.
Λέγεται πως η «Λημνιώνα» προέρχεται από τη Θεσσαλία και ειδικότερα από τις περιοχές της Καρδίτσας και του Τυρνάβου, όπου και καλλιεργούνταν πριν τη φυλλοξήρα, ανάμικτη με άλλες ποικιλίες, για την παραγωγή τού κρασιού του ντόπιου πληθυσμού. Σχεδόν εξαφανισμένη, διασώθηκε από το Ινστιτούτο Αμπέλου και την τελευταία δεκαετία καλλιεργείται από τους οινοπαραγωγούς Ζαφειράκη και Τσιλιλή, με τον Ζαφειράκη να την οινοποιεί και μονοποικιλιακά.
Η «Λημνιώνα» είναι μια ποικιλία που δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα όταν καλλιεργείται σε μικρές αποδόσεις σε ηπειρωτικά κλίματα με ζεστά καλοκαίρια, καθώς είναι πολύ όψιμη. Το ενδιαφέρον είναι ότι έχει φοβερή αντοχή στην ξηρασία και δεν έχει ανάγκη από νερό ακόμα και σε περίοδο καύσωνα.  Παράγει ερυθρούς και ροζέ οίνους με πλούσιες ανθοκυάνες και ζωντανό πορφυρό χρώμα το οποίο διατηρεί τη φρεσκάδα στο πέρασμα των χρόνων, χωρίς να «καφετίζει».
Το κρασί από «Λημνιώνα» έχει εξαιρετικά βαθύ, ζωηρό και σκούρο κόκκινο χρώμα. Στη μύτη είναι πλούσιο, πολύ εκφραστικό, με έντονη γεύση μαύρων φρούτων και γλυκών μπαχαρικών, όπως μοσχοκάρυδο και γαρύφαλλο, με ορυκτώδη χαρακτήρα, ενώ έχει καλή σχέση με νέο βαρέλι. Το στόμα είναι ευρύ και δομημένο πάνω σε στιβαρές, αλλά όχι και επιθετικές ταννίνες. Η αλκοόλη μπορεί να είναι σχετικά υψηλή, παρότι σπανίως ξεπερνά το 13,5%, αλλά εξισορροπείται πάντα από την έντονη οξύτητα της ποικιλίας.
Η «Λημνιώνα» είναι μια από τις σπάνιες αυτές ερυθρές ποικιλίες, που οδηγούν σε κρασιά με εκχύλισμα, συμπύκνωση, οξύτητα, αρώματα και γεύση, τα οποία δεν τείνουν να γίνουν παχιά και υπερβολικά σωματώδη. Απευθύνονται σε όσους αναζητούν κομψά και ασυνήθιστα κόκκινα κρασιά. Τα κρασιά αυτά, ιδίως όταν είναι νέα, συνοδεύουν άριστα πιάτα με μοσχάρι και άλλα κόκκινα κρέατα με πλούσια γεύση. Μπορούν να καταναλωθούν και άμεσα, αλλά ωφελούνται αν παλαιώσουν τουλάχιστον για λίγα χρόνια στη φιάλη, ενώ φτάνουν στο ζενίθ τους μέσα σε δέκα ή και περισσότερα χρόνια.
Αν θα θέλαμε να συγκρίνουμε τη «Λημνιώνα» με διεθνείς ποικιλίες, θα μπορούσαμε να  πούμε ότι στο στόμα μοιάζει με τις ιταλικές ποικιλίες Sangiovese και Barbera και στη μύτη με τη γαλλική Pinot Noir.