14 Φεβρουαρίου - Τι κι αν ο έρωτας γιορτάζει κάθε μέρα

Στις 14 Φεβρουαρίου ο έρωτας φορά τα γιορτινά του

Η ημέρα των ερωτευμένων και ο Άγιος Βαλεντίνος

Η παράδοση του συγκεκριμένου εορτασμού χάνεται στα βάθη του χρόνου, φτάνοντας μέχρι την εποχή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, καθώς η 14η Φεβρουαρίου (την επόμενη μέρα άρχιζε η γιορτή Lupercalia), που πραγματοποιούνταν εκδηλώσεις προς τιμήν της Θεάς Juno, η οποία ήταν προστάτιδα της οικογένειας, των γυναικών και της συζυγικής αγάπης (αντίστοιχη της Ήρας), συμπίπτει με την ημέρα του αποκεφαλισμού του Βαλεντίνου (269), ιερέα των κρυπτοχριστιανών της Ρώμης. 

Σύμφωνα με τα κοινωνικά δεδομένα της εποχής, τα νεαρά αγόρια και κορίτσια ζούσαν αρκετά διαχωρισμένα. Κατά τη διάρκεια της Lupercalia, τα κορίτσια έγραφαν το όνομά τους σε έναν κλήρο και τα τοποθετούσαν σ’ ένα βάζο. Κάθε αγόρι επέλεγε έναν από τους κλήρους, διαλέγοντας έτσι την κοπέλα που θα συνόδευε καθ' όλη τη διάρκεια της γιορτής. Αποτέλεσμα πολλά από τα ζευγάρια εκείνης της μέρας να ερωτεύονται και έτσι να καταλήγουν παντρεμένα.

Το 268 η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία βρισκόταν στο κατώτατο σημείο αποσύνθεσης δεχόμενη συνεχή πλήγματα από τους Γότθους. Αυτοκράτορας αναλαμβάνει ο Κλαύδιος Β' (ο Γοτθικός), ο οποίος προκειμένου να ενισχύσει τις λεγεώνες του απαγόρευσε με διάταγμα τους γάμους σε άνδρες στρατεύσιμης ηλικίας, γιατί θεώρησε ότι η διαδεδομένη απροθυμία των ανδρών να καταταγούν στις λεγεώνες είχε αιτία ότι οι έγγαμοι δεν ήθελαν να αφήσουν τις αγαπημένες τους και τις οικογένειές τους.

Ο Βαλεντίνος συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε αποκεφαλισμό με την κατηγορία ότι είναι ιερέας της νέας θρησκείας και παραβαίνοντας το αυτοκρατορικό διάταγμα τελεί γάμους μεταξύ των χριστιανών, που ούτως ή άλλως βρίσκονται υπό διωγμόν. Η αναγόρευσή του σε άγιο γίνεται το 496 από τον Πάπα Γελάσιο.

Η δυτική λαϊκή παράδοση αφηγείται διάφορα περιστατικά για τον Βαλεντίνο, που περιγράφουν την προσφορά του στα νέα ζευγάρια, κάτι που γίνεται αιτία πολλούς αιώνες μετά η ημέρα της μνήμης του να θεωρείται και γιορτή των ερωτευμένων.