Οι Απόκριες είναι εδώ...



Και ζωντανή μουσική 
την Τσικνοπέμπτη 
στο χώρο μας...


Τα βράδια της Αποκριάς έχουν τη δική τους γοητεία, αφού η παράδοση τα έχει ταυτίσει με το κέφι και την ξεγνοιασιά. Είναι βράδια γεμάτα χαρούμενες μνήμες που επιβάλουν πιο εύθυμη τη διάθεσή μας.
Στο «Να με θυμάσαι» αρχή του αποκριάτικου γλεντιού κάνει η Τσικνοπέμπτη. Ζωντανό μουσικό πρόγραμμα με την Χριστίνα Ιερωνυμάκη στο τραγούδι και τον Αντώνη Ζαφειρίου στο πιάνο...

Γαστρονομικά όλα συνηγορούν στο να «τσικνίσουμε» παραδοσιακά, με εκλεκτά όμως κρέατα, κορυφαίας ποιότητας λουκάνικα και άλλες γευστικές πανδαισίες.
Να λοιπόν που στο «Να με θυμάσαι…» οι βραδιές αποκτούν άλλη διάσταση!!!





 Αποκριά ετυμολογικά σημαίνει αποχή από το κρέας. Είναι η περίοδος προετοιμασίας του ανθρώπου, ψυχικής και σωματικής, για βιώσει το Θείο Πάθος και την ανάσταση του Σωτήρα Χριστού. Περιλαμβάνει τις τρεις εβδομάδες πριν από την Μεγάλη Σαρακοστή, που αρχίζουν από την Κυριακή του «Τελώνου και Φαρισαίου» και κλείνουν με την Κυριακή της «Τυρινής». Η Μεγάλη Σαρακοστή ξεκινά από την Καθαρά Δευτέρα.
----------------------------
Η Αποκριά, λαογραφικά, μας παραδίδεται ως κατάλοιπο αρχαίων γιορτών, με κυρίαρχη εκδοχή τα ρωμαϊκά Σατουρνάλια ή τα Λουπερκάλια. Γιορταστικά έθιμα που έχουν σχέση με την αναγέννηση της φύσης μετά τη χειμέρια νάρκη και που τα βίωνε δυναμικά ο λαός μας. Τα έθιμα αυτά, παρά το ότι βρήκαν αντίθετη την Εκκλησία, επιβίωσαν και αποτέλεσαν κοινωνικό θεσμό που δηλώνει ξεφάντωμα, ξεγνοιασιά και τάση έντονης διασκέδασης.

Εθιμοτυπικά, τα τυροκομικά βρίσκονται στο επίκεντρο του φαγητού, ενώ παράλληλα τα κρεατικά φλερτάρουν με ιδιαίτερες γευστικές προτάσεις.
Το κρασί έρχεται να μας θυμίσει ότι η καθημερινότητα θέλει κέφι, χρώμα, μουσικές και αισιοδοξία.



Τριώδιο
ονομάζουμε τη χρονική περίοδο που αρχίζει από την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο. Πήρε την ονομασία του από το ομώνυμο εκκλησιαστικό βιβλίο, που περιέχει εκκλησιαστικούς ύμνους - γραμμένους από τον 5ο ως τον 15ο αιώνα - οι οποίοι αποτελούνται από τρεις ωδές (ενώ οι άλλοι ύμνοι αποτελούνται από εννιά) και ψάλλονται στους ναούς τη συγκεκριμένη εκκλησιαστική περίοδο. Το πρώτο βιβλίο του Τριωδίου στην ελληνική γλώσσα τυπώθηκε στη Βενετία το 1522 μ.Χ.

Αποκριά
ετυμολογικά σημαίνει αποχή από το κρέας. Είναι η περίοδος προετοιμασίας του ανθρώπου, ψυχικής και σωματικής, για βιώσει το Θείο Πάθος και την ανάσταση του Σωτήρα Χριστού. Περιλαμβάνει τις τρεις εβδομάδες πριν από την Μεγάλη Σαρακοστή, που αρχίζουν από την Κυριακή του «Τελώνου και Φαρισαίου» και κλείνουν με την Κυριακή της «Τυρινής».
Η Μεγάλη Σαρακοστή ξεκινά από την Καθαρά Δευτέρα.

Η Αποκριά, λαογραφικά,
μας παραδίδεται ως κατάλοιπο αρχαίων γιορτών, με κυρίαρχη εκδοχή τα ρωμαϊκά Σατουρνάλια ή τα Λουπερκάλια. Γιορταστικά έθιμα που έχουν σχέση με την αναγέννηση της φύσης μετά τη χειμέρια νάρκη και που τα βίωνε δυναμικά ο λαός μας. Τα έθιμα αυτά, παρά το ότι βρήκαν αντίθετη την Εκκλησία, επιβίωσαν και αποτέλεσαν κοινωνικό θεσμό που δηλώνει ξεφάντωμα, ξεγνοιασιά και τάση έντονης διασκέδασης.

Τσικνοπέμπτη
η προέλευση του εθίμου αγνοείται. Για την αγροτική Ελλάδα η «Τσικνοπέφτη» ήταν η μέρα που ετοίμαζαν το «παστό». Έβραζαν το λίπος με λίγο νερό, το σούρωναν στη συνέχεια και το συντηρούσαν σε δοχεία πήλινα για να το χρησιμοποιούν όλη τη χρονιά. Τα υπολείμματα που έμεναν στον πάτο του καζανιού ήταν οι «τσιγαρίδες» που νοστίμιζαν τα φτωχικά φαγητά (χόρτα, αυγά, όσπρια).

Τυρινή
είναι η τελευταία εβδομάδα της Απροκριάς, κατά την οποία, παλιότερα εξαφανιζόταν από το σπίτι όλα τα κρεατικά, έτσι ώστε να γίνει η προετοιμασία του οργανισμού για τη μεγάλη νηστεία της ‘‘Σαρακοστής’’. Σίγουρα ήταν και μια ευκαιρία για το ξεκαθάρισμα των τυροκομικών προϊόντων, τα οποία δεν υπήρχε και τρόπος να συντηρηθούν. Το περίσσιο γάλα μοιραζόταν στους συγχωριανούς για γαλατόπιτες και το περίσσιο τυρί για τυρόπιτες. Μαζί με τα τυροκομικά, η θρησκευτική παράδοση, επέτρεπε και τα ψάρια. Το βράδυ της Κυριακής της Τυρινής, σε μεγάλες παρέες καταναλώνονταν τα τελευταία από τα τυροκομικά και το δείπνο έκλεινε μ’ ένα αυγό σφιχτοψημένο στη θράκα, που συμβόλιζε το σφράγισμα του στόματος από κάθε αρτύσιμο. Με αυγό (κόκκινο) ξεσφράγιζαν το στόμα μετά την Ανάσταση.


Η Καθαρά Δευτέρα
είναι το τέλος των Απόκρεω και η πρώτη μέρα της Σαρακοστής (40 ημέρες νηστείας προς ανάμνηση της νηστείας του Χριστού στην έρημο. Στη λαϊκή συνείδηση είναι καθιερωμένη ως μέρα Καθαρμού.
Γιορτάζεται με νηστίσιμα και κρασί, γι’ αυτό ήταν και μέρα ευθυμίας. Στοιχείο απόλυτα δεμένο με την ημέρα είναι το άζυμο (χωρίς προζύμι - μαγιά) ψωμί (που παραπέμπει στα ‘‘άζυμα της Παλαιάς Διαθήκης), δηλαδή η λαγάνα. Ο ταραμάς, ο χαλβάς και τα λαχανικά της εποχής, μαζί με τα οστρακοειδή και τα μαλάκια είναι από τα φαγητά που πλέον αποτελούν την εδεσματολογική παράδοση της ημέρας.
Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της εθιμικής ταυτότητάς της είναι η ανάμειξη στοιχείων της χριστιανικής παράδοσης με τα στοιχεία των θρησκειών που προϋπήρχαν και λαϊκές δοξασίες της αρχαίας Ελλάδας και της Ρώμης.



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου