Έχει και το Τσίπουρο το δικό του savoir vivre

Το... άγιο Τσιπουράκι και οι κανόνες του...
------------------------------------------------------

Στο «Ημερολόγιο 2008 – Θεσσαλία», των εκδόσεων «Μεταίχμιο», που επιμελήθηκε ο συγγραφέας – φιλόλογος (και βουλευτής, πλέον) Θωμάς Ψύρρας, διαβά-ουμε τους άγραφους κανόνες «καλής συμπεριφοράς» μιας τσιπουροποσίας:
1. Δεν πάμε για τσίπουρο πριν από τις 12 το μεσημέρι. Το τσίπουρο τραβιέται κυρίως καλοκαίρι μεσημέρι, όταν κάνει «ζέστα».
2. Στο τσιπουράδικο δεν φωνάζουμε την παραγγελία. Δείχνουμε με το χέρι πόσα πενηνταράκια θέλουμε. Συνήθως οι πότες παραγγέλνουν όσα είναι και τα άτομα της παρέας.
3. Δεν επεμβαίνουμε στο μεζέ. Το κατάστημα «ξέρει», γιατί αν δεν έχει σειρά στο μεζέ καλύτερα να το κλείσει.
4. Δεν ζητάμε ποτέ να επαναληφθεί ένας μεζές. Σε κάθε παραγγελία ο μεζές αλλάζει.
5. Τα άδεια πενηνταράκια παραμένουν στο τραπέζι ώσπου να ζητήσουμε λογαριασμό.
6. Κερνάει αυτός που κάθεται και όχι αυτός που τον καλούν να καθίσει.

Βεβαίως, το «Να με θυμάσαι…» δεν λειτουργεί ως καθαρόαιμο τσιπουράδικο, αλλά μπορεί να εγγυηθεί τόσο για την ποιότητα του τσίπουρου, όσο και των εδεσμάτων που το συνοδεύουν ή που εσείς και η παρέα σας επιθυμείτε να γευθείτε, σ' ένα περιβάλλον με ιδιαιτερη αισθητική...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου